باشگاه خبری فراساحل: معاون صید و صیادی سازمان شیلات گفت: آغاز صید ماهیان استخوانی از امروز در سه استان گلستان، گیلان و مازندران آغاز شد.
علی‌اصغر مجاهدی گفت: از آغاز صید ماهیان استخوانی در دریای خزر خبر داد و گفت: ماهی سفید، کفال، کپور و نوع دیگر ماهیان استخوانی از امروز در سه استان گیلان، گلستان و مازندران توسط شرکت‌های تعاونی صیادی پره صید می‌شوند. وی با اشاره به اینکه در طول سالیان اخیر سالانه حدود 20 هزار تن انواع ماهی استخوانی از دریای خزر برداشت‌شده، خاطرنشان کرد: اما به دلایل مختلف شاهد کاهش بهره‌برداری از ذخایر ماهیان استخوانی در دریای خزر بوده‌ایم و سال گذشته 35 درصد با کاهش بهره‌برداری روبه‌رو بودیم. معاون صید و صیادی سازمان شیلات با اشاره به فعالیت صیادان غیرمجاز در ساعت‌های شب و خارج از دستورالعمل سازمان شیلات، خاطرنشان کرد:‌ فعالیت این قشر که گاهی شناور آن‌ها حتی در سازمان شیلات ثبت هم نشده سبب آسیب رساندن به ذخایر ماهیان استخوانی، صید بچه ماهی در حال رشد و ماهیان در حال انقراض است، چراکه برای صید مجاز دستورالعمل، تجهیزات و روش‌هایی برای حفظ گونه‌های در حال انقراض داریم که در صورت صید باید اجرا شود.

به گفته این مسئول در سازمان شیلات ازآنجایی‌که تخم‌ریزی برای پرورش ماهیان استخوانی معمولاً‌ در آب‌های شیرین و رودخانه‌ها انجام می‌شود، مشکلات کم‌آبی و موانع فیزیکی ایجادشده مانند سد و جاده در سال‌های اخیر یکی از معضلات برای تکثیر ماهیان استخوانی است. وی در این مورد این‌گونه توضیح داد که با همکاری جامعه صیادی سالانه 350 تا 500 میلیون قطعه بچه ماهی استخوانی به رودخانه‌های منتهی به دریای خزر رهاسازی می‌شود، چراکه مایلیم به‌جای آنکه بچه ماهی در محیط کارگاهی پرورش یابد، به‌طور طبیعی و در آب رودخانه‌ها تکثیر شود. مجاهدی در پاسخ به اینکه آلودگی آب رودخانه‌های شمال کشور چقدر بر کاهش ذخایر ماهیان و پرورش آن مؤثر بوده، تصریح کرد: به‌هرحال آلودگی آب بی‌تأثیر نیست و ما امسال 20 رشته رودخانه‌ای که کمترین آلودگی و موانع فیزیکی را برای ورود به دریا داشته انتخاب کرده‌ایم، تا عملیات تکثیر بچه ماهی در آن انجام شود. وی به این نکته اشاره کرد که آلودگی آب رودخانه‌های منتهی به دریای خزر فقط مختص به ایران نیست، بلکه در  سایر کشورهای حاشیه دریای خزر نیز این مشکل وجود دارد و فقط نوع آلودگی متفاوت است. به‌عنوان‌مثال آلودگی آب‌های رودخانه روسیه از نوع صنعتی، کشور آذربایجان از نوع آلودگی‌های نفتی و آلودگی‌های کشور ما از نوع کشاورزی و انسانی است.